در پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ برای نگهداری دیوار کنار ستون سه روش ارائه شده است: 1- اتصال با استفاده از گیره:در این روش از گیره‌های لوبیایی شکل برای اتصال به ستون استفاده می‌شود. میلگردهای بستر به صورت افقی توسط قلاب به این گیره‌ها متصل شده و به صورت اورلپ در طول دیوار امتداد می‌یابند. نحوه اتصال ناودانی منقطع به ستون و بست بین بلوک‌ها نکته: اتصال باید کاملاً به‌صورت مفصلی عمل کند تا هیچ‌گونه قیدی در ستون ایجاد نشود. 2- اتصال با استفاده از ناودانی‌های متقاطع:در این روش، بین مصالح دیوار و ستون از مصالح تراکم‌پذیر مانند فوم یا پشم سنگ ضد رطوبت به ضخامت حداقل ۳ سانتی‌متر استفاده می‌شود. از ناودانی‌های متقاطع با طول ۵۰ سانتی‌متر در فواصل یک متری در طول ستون استفاده می‌شود. ناودانی‌ها باید حداقل دو یا سه بلوک را مهار کنند تا از برش و جدا شدن بلوک‌ها در هنگام اعمال نیروی خارج از صفحه

آیین نامه اتصال وادار افقی به ستون را ممنوع کرده است. دلیل این امر، جلوگیری از انتقال نیرو به وسط ستون و پدیده ستون کوتاه است.به همین منظور، وادارهای میانی افقی باید به آلمانهایی عمودی متصل شوند. این آلمانها در قابهای بالای ۴ متر که نیاز به وادار عمودی وجود دارد، در فاصله یک متری (۱۰۰۰ میلی متر) از طرفین قاب قرار دارند.علت این فاصله یک متری نیز رعایت مباحث لرزه ای آیین نامه است. این فاصله برای عدم قرارگیری هیچ گونه اتصال در ناحیه حفاظت شده تیر در نظر گرفته شده است. نکته اتصال وادار میانی افقی به ستون: وادارهای میانی بتنی: اتصال وادارهای بتنی به کف و تیر: علت ایجاد فاصله: نکات اجرایی وادار میانی افقی:1- وادار میانی افقی باید به صورت یک ناودانی نشیمن که نگهدارنده وادار افقی است اجرا گردد.2- اتصال انتهای وادار میانی افقی به ستون نیز بایستی مطابق دیتیل پیشنهادی پیوست اجرا گردد.3- همچنین

اجرای وال پست به روش مرسوم، علی‌رغم هدفِ حفاظت از سازه در برابر زلزله، می‌تواند به اعضای اصلی سازه آسیب برساند. مشکل اصلی در اتصال وادارها به نقاط حساس سازه‌ای، به‌ویژه در کنار ستون‌ها نهفته است. اتصال وادارها در فاصله‌ی کم (حدود ۵ سانتی‌متر) از ستون به زیر تیر، ناحیه‌ی حفاظت‌شده‌ی تیر را نقض می‌کند. این ناحیه که به طول تقریبی دو برابر ارتفاع تیر از بر ستون امتداد دارد، طبق مباحث لرزه‌ای آیین‌نامه، محل ممنوعه برای هرگونه اتصال است. پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ با در نظر گرفتن این معضل، به منظور حفاظت از سازه در کنار مهار دیوارها، اجرای وادارهای کنار ستون به روش مرسوم را ممنوع کرده است. نکات قابل توجه: استفاده از نبشی‌های سرتاسری کنار ستون در روش‌های سنتی، سختی سازه را به طور غیرقابل‌توقعی افزایش می‌دهد. این افزایش با فرضیات طراحی سازه مغایرت دارد و می‌تواند منجر به کمانش نبشی‌ها و انتقال بار اضافی به سازه

استفاده از میلگرد بستر در دیوار ساختمان باعث افزایش مقاومت آن در برابر زمین لرزه می‌شود و از فرو ریختن موضعی آن جلوگیری می‌کند. نحوه اجرای میلگرد از آن بابت اهمیت دارد که اجرای غیر اصولی آن کارایی و مقاومت لازم را به عمل نمی‌آورد و حتی در مواردی می‌تواند دیوار چینی را با مشکل رو به رو کند. برای اجرای میلگرد بستر باید محل قرارگیری یا همان محل وصل شدن آن به ستون طبق استانداردها از پیش تعیین شود و در هنگام دیوار چینی میلگرد بستر بین اجزای دیوار قرار داده شود.

در این بخش به بررسی نحوه اجرای میلگرد بستر می‌پردازیم. در ابتدا باید بست را به شکل افقی به سازه وصل کنید. برای این کار کافیست از تفنگ یا میخ مخصوص یا جوشکاری استفاده شود. بدیهی است برای اتصال بست به اسکلت یا وادار فلزی از جوشکاری استفاده می‌شود. برای اتصال آن به اسکلت بتنی نیز دو راه داریم: 1) تعبیه پلیت قبل از بتن ریزی در المان بتنی و جوش دادن بست به آن 2) اتصال بست به کمک رول بولت یا تپانچه به المان بتنی برای نصب در ساختمان‌های بنایی، اجرای بست لزومی ندارد و تنها آرماتورها بر اساس ضوابط پایین داخل رج‌ها قرار می‌گیرد. معمولا توصیه می‌شود در هر 40 سانتی‌متر از ارتفاع دیوار از یک ردیف میلگرد بستر استفاده شود. به هنگام دیوار چینی برای اتصال میلگردهای بستر به بست 20 سانتی‌متر انتهای آن 90 درجه خم شده و به طور مستقیم در داخل بست قرار

طبق پیوست ششم آیین نامه 2800، ناودانی منقطع برای مقاوم‌سازی دیوارها در برابر زلزله استفاده می‌شود. این از یک ورق فلزی U شکل ساخته شده است که در دو طرف دیوار قرار می‌گیرد و با استفاده از پیچ و مهره به تیرها متصل می‌شود. ناودانی منقطع به دیوار کمک می‌کند تا در برابر نیروهای زلزله مقاومت بیشتری داشته باشد و احتمال فرو ریختن آن کاهش یابد. همچنین به دیوار کمک می‌کند تا در برابر نیروهای جانبی مانند باد و سیل مقاومت بیشتری داشته باشد. ناودانی منقطع یک روش ایمن و موثر برای مقاوم‌سازی دیوارها در برابر زلزله است. به راحتی نصب می‌شود و هزینه نسبتاً کمی دارد. در اینجا مزایای استفاده از ناودانی منقطع در ساختمان سازی آورده شده است: اگر قصد دارید ساختمان خود را در برابر زلزله مقاوم‌سازی کنید، استفاده از ناودانی منقطع یک گزینه عالی است. این یک روش ایمن و موثر برای مقاوم‌سازی دیوارها است و

طی چند سال اخیر، بیشترین صدمات جانی و مالی ناشی از زلزله در ایران به دلیل تخریب اجزای غیرسازه‌ای ساختمان‌ها بوده است. به همین دلیل طراحی و اجرای صحیح دیوارها و مهار لرزه‌ای آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یک روش مرسوم برای جداسازی و مهار لرزه‌ای دیوارها استفاده از وال‌ پست است. صنعت ساختمان در همه جای دنیا همواره در حال پیشرفت بوده و با ورود فناوری‌های جدید، روش‌های سنتی ساخت با روش‌های نوین جایگزین می‌شوند. یکی از این فناوری‌های نوین، استفاده از کامپوزیت‌های سیمانی تقویت شده با الیاف (FRCM) برای تقویت المان‌های سازه‌ای و غیرسازه‌ای ساختمان‌ها است. وال مش به عنوان روشی که برگرفته از این فناوری است، به عنوان یک راهکار نوین و خلاقانه جایگزین وال‌پست شده است و مزایای فراوانی نسبت به آن دارد. در ادامه و پس از معرفی وال‌پست و وال مش، فرق بین وال‌پست و وال مش مورد بررسی قرار می‌گیرد. همچنین مزایای

وال مش یک راهکار نوین برای مهار لرزه ای دیوارهای غیرسازه ای در ساختمان ها است. در این راهکار، نوارهای مش فایبرگلس روی دیوار قرار گرفته و یک پلاستر معدنی روی آن اجرا می­ شود. ترکیب حاصل یک کامپوزیت سیمانی توانمند ایجاد می­ کند که دیوار را در برابر لنگر حاصل از نیروی برون صفحه زلزله مستحکم می­ کند. وال مش در رده فناوری کامپوزیت های سیمانی مسلح شده با پارچه (FRCM) است و مبانی تئوریک و محاسباتی آن در ACI549 ارائه شده است. این راهکار جایگزینی برای روش سنتی وال­ پست در مهار لرزه ­ای دیوارها است.‌ امتیازات والمش سرعت اجرای بسیار بالا در مقایسه با روش های سنتی کاهش چشمگیر هزینه ها نسبت به وال پست حذف مراحل ساخت وال پست و اجرای ضد زنگ در کارگاه اجرای وال مش بسیار راحت است و یک اکیپ اجرایی نیمه ماهر توانایی اجرای آن را دارند در روش والمش نیازی

روش بست ارتجاعی و بست تخت دو روش مهم در پیوست ششم آئین‌نامه 2800 هستند که در طراحی و ساخت سازه‌های بتنی استفاده می‌شوند. روش بست ارتجاعی، یک روش طراحی است که با استفاده از استانداردهای مشخصی، سازه‌های بتنی را با استفاده از تسلیم‌پذیری و ارتجاع محدود طراحی می‌کند. در این روش، سازه با اعمال بارهای خارجی و تغییرات دمایی به شکلی ارتجاع می‌کند و در حالت عادی به حالت اولیه خود بازمی‌گردد. این روش بهبود عملکرد سازه‌ها در برابر زلزله و تغییرات حرارتی را فراهم می‌کند و از تخریب سازه جلوگیری می‌کند. روش بست تخت نیز یک روش طراحی است که در آن، سازه‌های بتنی با استفاده از تسلیم‌پذیری و ارتجاع محدود طراحی می‌شوند. در این روش، سازه با اعمال بارهای خارجی و تغییرات دمایی به شکلی تخت می‌شود و در حالت عادی به حالت اولیه خود بازمی‌گردد. روش بست تخت نیز مانند روش بست ارتجاعی، عملکرد سازه‌ها در

برای مقاوم سازی ساختمان ها در مقابل زلزله از روشهای گوناگونی استفاده میشود که یکی از جدیدترین و مهندسی ترین روشها استفاده از میلگرد بستر است. که در کنار طراحی مهندسی روشی بسیار مقرون به صرفه و کاربردی به منظور افزایش استحکامات ساخت و ساز و اتصالات است. میلگرد بستر از سیم های فولادی در ضخامت های چهار میلی متری تولید می شوند. آجدار بودن مفتول به کاربرده شده در این محصول سبب شده تا بتواند بهتر با بتن یا ملات گیرداری پیدا کند. گالوانیزه بودن محصول با توجه به اینکه فولاد به مرور زمان در مجاورت رطوبت محیط، دچار فرسایش می شود باعث ایجاد قابلیت ضد زنگ شده که در نتیجه آن افزایش طول عمر و جلوگیری از فرسایش زود هنگام شده را ایجاد میکند. که در نهایت محصول کیفیت نهایی بالایی خواهد داشت . در کل میلگرد بستر در دیوار باعث دوخت واحدهایی بنایی و افزایش یکپارچگی دیوار

✔ پ -6-1-4-1-1دیوارهای خارجی : دیوارهای خارجی را میتوان با ایجاد درز پیوسته بین آنها و سازه محیطی غیر پیوسته کرد. فواصل جداسازی دیوارها از قاب باید توسط مواد تراکم پذیر مناسب از قبیل پشم سنگ ضد رطوبت پر شوند. پ -6-1-4-1-1-3 عرض درز های انقطاع (فاصله جداسازی) : فاصله جداسازی دیوار از ستونها به اندازه 0/01ارتفاع کف تا کف طبقه و فاصله جداسازی از سقف برابر با بیشترین دو مقدار 25میلیمتر و حداکثر خیز دراز مدت تیر میباشد ✔ پ -6-1-4-1-1-5 دیوارهای بلوکی : جداسازی در جهت داخل صفحه و مهار در جهت خارج از صفحه میتواند توسط نبشیهای فولادی و یا بستهای Uشکل متصل به 3دال سازهای در تراز سقف و نبشی یا بستهای Uشکل متصل به ستونها در دو انتهای (طرفین) دیوار و وادارهای میانی انجام گردد. نبشی های فولادی میتوانند منقطع یا پیوسته باشند. در این دیوارها باید از المان مسلح کننده میلگرد بستر مورب یا