جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

آزمون نظام مهندسی و پروانه اشتغال به کار (بازار کار و درآمد در ایران و سایر کشورها)

آزمون نظام مهندسی ساختمان و بازار کار و درآمد پروانه نظام مهندسی

مقدمه

با توجه به فرا رسیدن زمان ثبت نام آزمون نظام مهندسی، بهانه ای شد تا کمی به بحث پروانه اشتغال به کار مهندسی بپردازیم. نظام مهندسی ساختمان یکی از مهم‌ترین نهادهای حرفه‌ای در ایران است که وظیفه آن ساماندهی، هدایت و نظارت بر فعالیت‌های مهندسی در بخش ساختمان می‌باشد. مهندسانی که در رشته‌های مختلف مهندسی ساختمان (شامل عمران، معماری، برق، مکانیک، نقشه‌برداری، ترافیک، شهرسازی و…) فارغ‌التحصیل می‌شوند، برای فعالیت رسمی و قانونی در این حوزه، نیاز به اخذ پروانه اشتغال به کار مهندسی دارند. این پروانه پس از شرکت در آزمون ورود به حرفه مهندسان که از سوی وزارت راه و شهرسازی برگزار می‌شود، به افراد واجد شرایط اعطا می‌شود.

در این مقاله، به‌صورت گام‌به‌گام به بررسی فرآیند آزمون نظام مهندسی، شرایط شرکت در آزمون، نحوه ثبت‌نام، منابع آزمون، مراحل صدور پروانه و نکات کلیدی مرتبط با آن می‌پردازیم. سپس در ادامه به مبحث بازار کار در ایران و خارج از کشور پرداخته می‌شود تا دانشجویان و مهندسین جوان با دید باز گام‌های آتی خود را بردارند.

 آزمون نظام مهندسی

آزمون نظام مهندسی یا به‌طور رسمی‌تر، «آزمون ورود به حرفه مهندسان»، آزمونی است که با هدف ارزیابی دانش فنی، مهارت‌ها و صلاحیت‌های مهندسان برگزار می‌شود. قبولی در این آزمون یکی از اصلی‌ترین پیش‌نیازهای دریافت پروانه اشتغال به کار در رشته‌های مرتبط با مهندسی ساختمان است.

این آزمون در چندین رشته و پایه برگزار می‌شود:

  • رشته عمران (اجرا، نظارت، محاسبات)
  • معماری (طراحی، نظارت، اجرا)
  • برق (طراحی، نظارت و طراحی)
  • مکانیک (نظارت، اجرا و طراحی)
  • نقشه‌برداری
  • ترافیک
  • شهرسازی

 شرایط شرکت در آزمون نظام مهندسی

شرایط شرکت در آزمون بسته به رشته و پایه مورد نظر متفاوت است، اما مهم‌ترین شروط به‌طور کلی عبارتند از:

 مدرک تحصیلی

داوطلب باید دارای مدرک کارشناسی یا بالاتر در رشته‌های مهندسی مرتبط باشد. رشته و گرایش باید مورد تأیید وزارت علوم و وزارت راه و شهرسازی باشد.

 سابقه کاری

یکی از مهم‌ترین شروط، داشتن سابقه کار حرفه‌ای مرتبط است. میزان سابقه مورد نیاز بسته به مدرک تحصیلی به شرح زیر است:

  • کارشناسی: حداقل ۳ سال سابقه کار حرفه‌ای
  • کارشناسی‌ارشد: حداقل ۲ سال
  • دکتری: حداقل ۱ سال

سابقه کاری باید مرتبط با رشته مهندسی مورد نظر و بعد از تاریخ فراغت از تحصیل باشد. این سابقه از طریق مدارکی مانند بیمه، قرارداد، گواهی اشتغال و… باید اثبات شود.

 عضویت در سازمان نظام مهندسی استان

برای شرکت در آزمون، باید ابتدا در سازمان نظام مهندسی ساختمان استان محل سکونت خود عضو شوید و کد عضویت دریافت کنید.

 ثبت‌نام در آزمون نظام مهندسی

 زمان ثبت‌نام

آزمون نظام مهندسی معمولاً دو بار در سال برگزار می‌شود (در نیمه اول و دوم سال). ثبت‌نام از طریق سامانه آزمون‌های وزارت راه و شهرسازی به نشانی  inbr.ir صورت می‌گیرد. لازم به ذکر است که ثبت نام دور جاری آزمون نظام مهندسی تا ۲ مهر ۱۴۰۴ امکان پذیر است.

 مدارک مورد نیاز

  • عکس پرسنلی
  • کارت ملی و شناسنامه
  • مدرک تحصیلی
  • مدارک مربوط به سابقه کاری
  • پرداخت هزینه آزمون (به صورت اینترنتی)

 منابع آزمون نظام مهندسی

برای هر رشته و صلاحیت، منابع خاصی از سوی دفتر مقررات ملی ساختمان اعلام می‌شود. مهم‌ترین منابع شامل:

  • مباحث مقررات ملی ساختمان (۲۲ مبحث)
  • آیین‌نامه‌ها و استانداردهای فنی (مثل آیین‌نامه ۲۸۰۰، مبحث ۹، آیین‌نامه بتن ACI، آیین‌نامه فولاد و…)
  • نشریات فنی (مثل نشریه ۵۵، نشریه ۱۱۰ و…)
  • قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان

نکته مهم:  آزمون به صورت کتاب‌باز (open book) برگزار می‌شود، اما استفاده از کتاب‌هایی که نکته‌نویسی یا حاشیه‌نویسی شده باشند، ممنوع است.

 نحوه برگزاری آزمون

  • آزمون به صورت تستی و چهارگزینه‌ای برگزار می‌شود.
  • مدت زمان آزمون معمولاً بین ۲.۵ تا ۴ ساعت است.
  • نمره منفی ندارد.
  • حد نصاب قبولی: ۵۰ درصد نمره کل

هر رشته و صلاحیت دفترچه سوال جداگانه دارد و داوطلب باید صرفاً در رشته‌ای که مجاز است، آزمون دهد.

 اعلام نتایج و مراحل بعد از قبولی

 اعلام نتایج

نتایج آزمون معمولاً ۲ تا ۳ ماه بعد از برگزاری، از طریق سایت inbr.ir اعلام می‌شود.

 دریافت پروانه اشتغال

پس از قبولی در آزمون، فرآیند دریافت پروانه اشتغال آغاز می‌شود که شامل مراحل زیر است:

  • تکمیل پرونده در سازمان نظام مهندسی استان
  • ارائه مدارک تکمیلی مانند عکس، تعهدنامه، گواهی عدم سوءپیشینه، مدرک کارت پایان خدمت یا معافیت
  • پرداخت حق‌الثبت و حق عضویت
  • شرکت در دوره‌های آموزشی و توجیهی (در برخی استان‌ها)

در نهایت پروانه اشتغال به کار مهندسی صادر شده و مهندس می‌تواند به عنوان ناظر، طراح یا مجری در پروژه‌های ساختمانی فعالیت کند.

 نکات کلیدی و پیشنهادات

  • برنامه‌ریزی دقیق برای مطالعه منابع: با توجه به گستردگی منابع آزمون، داشتن برنامه‌ریزی بلندمدت ضروری است.
  • استفاده از کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی معتبر: برخی موسسات آموزش حرفه‌ای کلاس‌هایی برای آمادگی آزمون برگزار می‌کنند.
  • آشنایی با نحوه پاسخ‌دهی تستی و تکنیک‌های تست‌زنی: مدیریت زمان در جلسه آزمون بسیار حیاتی است.
  • آماده‌سازی کتاب‌ها و منابع پیش از آزمون: با توجه به Open Book بودن آزمون، دسته‌بندی و نشانه‌گذاری اصولی منابع کمک زیادی به سرعت عمل خواهد کرد.
  • توجه به تغییرات منابع آزمون در هر دوره: ممکن است برخی مباحث یا آیین‌نامه‌ها به‌روزرسانی شده باشند.

درآمد از نظارت، طراحی و اجرا

نظارت

مهندسانی که پروانه نظارت دارند، می‌توانند در پروژه‌های ساختمانی به عنوان ناظر فعالیت کنند. درآمد نظارت بستگی به اندازه و نوع پروژه دارد. برای پروژه‌های بزرگ (مثل برج‌ها، ساختمان‌های چند طبقه و پروژه‌های عمرانی دولتی)، هزینه‌های نظارت بسیار بالاتر از پروژه‌های کوچک است.

  • پروژه‌های مسکونی کوچک: حدوداً از ۲ تا ۴ درصد مبلغ کل قرارداد ساخت برای نظارت تعیین می‌شود.
  • پروژه‌های بزرگ: ممکن است نرخ‌های نظارت از ۱.۵ تا ۳ درصد کل مبلغ قرارداد باشد.

برای یک پروژه یک میلیارد تومانی، نظارت می‌تواند حدود ۲۰ تا ۴۰ میلیون تومان درآمد داشته باشد، ولی این رقم در پروژه‌های بزرگ‌تر به طبع بیشتر خواهد بود.

 طراحی

برای کسانی که پروانه طراحی دارند، این افراد می‌توانند مسئول طراحی نقشه‌های معماری، سازه، تأسیسات برقی و مکانیکی باشند. هزینه طراحی معمولاً به‌صورت درصدی از هزینه کل ساخت پروژه یا مبلغ ثابت بر اساس مترمربع محاسبه می‌شود.

  • طراحی ساختمان‌های مسکونی:  از ۵ تا ۱۰ درصد هزینه ساخت برای طراحی در نظر گرفته می‌شود.
  • طراحی پروژه‌های تجاری یا برج‌ها:  از ۵ تا ۷ درصد هزینه ساخت.

برای یک پروژه یک میلیارد تومانی، درآمد طراحی می‌تواند از ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان یا حتی بیشتر باشد، بستگی به نوع پروژه و حجم کار دارد.

 اجرای پروژه‌ها

برای مهندسانی که پروانه اجرای کار دارند، درآمد از پروژه‌های اجرایی به‌طور مستقیم از توافقات قراردادی با کارفرما بدست می‌آید. معمولاً میزان درصد قرارداد اجرا به اندازه و نوع پروژه بستگی دارد. مهندسان مجری مسئولیت‌های زیادی از جمله برنامه‌ریزی و مدیریت پروژه، هماهنگی با پیمانکاران و تأمین مصالح را بر عهده دارند.

  • پروژه‌های کوچک:  حدود ۶ تا ۸ درصد مبلغ کل قرارداد برای اجرای پروژه.
  • پروژه‌های بزرگ:  در پروژه‌های با ابعاد بزرگتر، این درصد می‌تواند به ۴ تا ۶ درصد کاهش یابد.

برای یک پروژه با هزینه دو میلیارد تومان، درآمد اجرای پروژه ممکن است ۱۰۰ تا ۱۶۰ میلیون تومان باشد.

 تفاوت‌های درآمد بر اساس پایه پروانه

پایه پروانه نظام مهندسی نیز تأثیر زیادی بر میزان درآمد دارد. پروانه‌ها به‌طور معمول در چهار پایه صادر می‌شوند:

  • پایه یک: برای مهندسان با تجربه بالا و سابقه زیاد در پروژه‌های بزرگ.
  • پایه دو: مهندسانی با تجربه متوسط.
  • پایه سه: مهندسانی که به تازگی وارد بازار کار شده‌اند.
  • پایه ارشد: جدیدترین مدرک که معمولاً برای کسانی که مهارت و دانش کمتری دارند صادر می‌شود.

مهندسان با پایه یک می‌توانند در پروژه‌های بسیار بزرگتر شرکت کنند و از مزایای مالی بیشتر برخوردار شوند، در حالی که پایه سه یا پایه ارشد معمولاً در پروژه‌های کوچکتر فعالیت می‌کنند و درآمد کمتری دارند.

 تاثیر موقعیت جغرافیایی بر درآمد

درآمد از پروانه نظام مهندسی بسته به منطقه جغرافیایی پروژه نیز متغیر است. در کلان‌شهرها و پروژه‌های بزرگ‌تر (مثل تهران، اصفهان، مشهد و شیراز)، درآمدها به مراتب بیشتر از مناطق روستایی یا شهرهای کوچک است. این تفاوت به دلیل هزینه‌های بالاتر پروژه‌ها، نیاز به مهندسان با تجربه و تخصص‌های مختلف و هزینه‌های زندگی در این مناطق است.

  • تهران و کلان‌شهرها:  در این مناطق، معمولاً درآمد از نظارت، طراحی و اجرا بالاتر است. برای پروژه‌های متوسط تا بزرگ، می‌توان انتظار درآمدی در حدود ۵۰ درصد بیشتر نسبت به شهرهای کوچک داشت.
  • شهرهای کوچک و روستاها: در این مناطق، پروژه‌ها کوچک‌تر هستند و هزینه‌های کمتر، که در نتیجه درآمد کمتری برای مهندسان به همراه دارد.

 درآمد سالانه

به طور کلی، یک مهندس با پروانه نظام مهندسی می‌تواند سالانه درآمد قابل توجهی داشته باشد. این درآمد بسته به نوع پروژه‌ها، تعداد پروژه‌ها و تخصص فرد متغیر است. برای مثال، یک مهندس با پایه یک در تهران که در پروژه‌های بزرگ مشارکت دارد، ممکن است در سال درآمدی بین ۱۰۰ میلیون تا ۳۰۰ میلیون تومان یا بیشتر کسب کند.

 نکات دیگر درباره درآمد

  • پروژه‌های دولتی:  پروژه‌های دولتی معمولاً زمان‌بر هستند و ممکن است پرداخت‌ها به‌صورت قسطی صورت گیرد، اما به‌طور کلی، این پروژه‌ها درآمد پایدارتر و بیشتری دارند.
  • پروژه‌های خصوصی:  در پروژه‌های خصوصی، سرعت اجرای پروژه بیشتر است، اما به دلیل رقابت بالاتر، گاهی هزینه‌ها پایین‌تر است.
  • فعالیت در چند رشته:  بسیاری از مهندسان با داشتن پروانه در چند رشته، می‌توانند از فعالیت‌های مختلف بهره‌برداری کنند (مثلاً هم‌زمان هم ناظر و هم طراح باشند).

اعتبار مدرک نظام مهندسی در سایر کشورها

مدرک نظام مهندسی ایران در سایر کشورها به‌طور مستقیم اعتبار رسمی ندارد و معمولاً مهندسان ایرانی برای کار در کشورهای دیگر باید روند معادلسازی یا معادل‌سازی مدرک و اخذ تاییدیه‌های لازم را طی کنند. این فرآیند به کشور مقصد، نوع فعالیت مهندسی، و نوع مدرک صادرشده از سوی سازمان نظام مهندسی ایران بستگی دارد.

در ادامه به بررسی شرایط و مراحل کلی برای اعتبار بخشی مدرک نظام مهندسی ایران در کشورهای مختلف می‌پردازیم.

 کشورهایی که پذیرش مدرک ایران را دارند

برخی از کشورها ممکن است به‌طور خاص از پروانه نظام مهندسی ایران یا مدرک تحصیلی مهندسی ایرانی در صورتی که فرد بخواهد در آنجا مشغول به کار شود، پذیرش داشته باشند، اما معمولاً این پذیرش نیازمند طی کردن مراحل خاصی است. این کشورها بیشتر به مدارک مهندسی و پروانه‌های نظام مهندسی نگاه حرفه‌ای دارند، به‌ویژه در کشورهای پیشرفته‌ای که نظام مهندسی از اهمیت بالایی برخوردار است.

مناطقی که امکان پذیرش وجود دارد:

  • کشورهای خاورمیانه (دولت‌های عربی): برخی از کشورهای عربی مانند امارات متحده عربی (UAE)، قطر، عربستان سعودی و کویت ممکن است پذیرش‌هایی برای مدارک مهندسی ایران داشته باشند، به‌خصوص در پروژه‌های ساختمانی و عمرانی. در این کشورها، فارغ‌التحصیلان مهندسی از کشورهای مختلف می‌توانند از طریق معادلسازی یا ثبت در سازمان‌های نظارتی محلی شروع به کار کنند.
  • کشورهای آسیای میانه: در برخی از کشورهای همسایه ایران، مانند ارمنستان، ترکمنستان و آذربایجان، سیستم‌های مهندسی و نظارتی مشابه ایران وجود دارد و احتمال پذیرش مدارک ایران بیشتر است.

روش‌های معادل‌سازی یا تأیید صلاحیت

برای دریافت تاییدیه مدارک نظام مهندسی ایران در کشورهای دیگر، معمولاً لازم است مراحل خاصی طی شود:

 اعتبارسنجی مدرک تحصیلی

بیشتر کشورها فرآیند تأیید صلاحیت تحصیلی یا معادل‌سازی مدرک تحصیلی دارند. در این فرآیند، سازمان‌های مختلفی در کشور مقصد بررسی می‌کنند که آیا مدرک تحصیلی مهندسی ایران با مدارک مشابه در آن کشور همخوانی دارد یا خیر.

  • در کشورهای اروپایی و آمریکا، برای پذیرفته شدن در سیستم مهندسی معمولاً به معادل‌سازی مدرک تحصیلی و ارزیابی آن توسط سازمان‌های معتبر (مانند NARIC  در اروپا یا EQUIVALENCY  در آمریکا) نیاز است.
  • در کانادا و استرالیا، علاوه بر معادل‌سازی، متقاضی باید معمولاً آزمون‌هایی برای اثبات مهارت‌های تخصصی خود بدهد و ممکن است نیاز به آموزش اضافی داشته باشد.

 تایید صلاحیت حرفه‌ای

برای بسیاری از کشورها، تایید صلاحیت حرفه‌ای مهندسان بسیار مهم است. یعنی فرد باید علاوه بر داشتن مدرک تحصیلی، تجربه کاری و سابقه حرفه‌ای لازم را داشته باشد. همچنین بسیاری از کشورها برای هر رشته مهندسی (عمران، معماری، برق و …) سازمان‌های خاصی دارند که افراد برای فعالیت در آن رشته‌ها باید در آن سازمان‌ها ثبت‌نام کنند و امتحانات مورد نیاز را پشت سر بگذارند.

  • در آمریکا: سیستم PE (Professional Engineer)  وجود دارد که مهندسان باید از آن عبور کنند تا بتوانند به‌طور رسمی در پروژه‌های ساختمانی و عمرانی مشغول شوند. این آزمون برای هر ایالت متفاوت است و ممکن است مدرک نظام مهندسی ایران نیاز به تطبیق و ارزیابی داشته باشد.
  • در استرالیا: سازمان Engineers Australia  وظیفه ارزیابی مدارک خارجی را دارد و ممکن است مهندس ایرانی برای تأسیس یک حرفه مهندسی نیاز به گذراندن یک دوره ارزیابی مهارت داشته باشد.

 آزمون‌های مجدد

در بسیاری از کشورهای پیشرفته، حتی اگر مدرک مهندسی ایران پذیرفته شود، ممکن است فرد مجبور باشد در آزمون‌های تکمیلی شرکت کند تا مهارت‌ها و دانش خود را در زمینه‌های خاص صنعت مهندسی کشور مقصد به‌روز کند. برای مثال، در کشورهایی مانند کانادا، استرالیا و آلمان، ممکن است فرد بخواهد در آزمون‌های صلاحیت‌های خاص آن کشور شرکت کند و بسته به نتایج، به آن‌ها اجازه کار داده شود.

 تفاوت‌های سیستم‌های مهندسی

در برخی کشورها، سیستم‌های مهندسی و نظارتی کاملاً متفاوت از ایران است. برای مثال:

  • در آلمان، مهندسان نیاز دارند که در دفتر مهندسی ثبت‌نام کنند و خود را در اتحادیه مهندسان به ثبت برسانند. در این کشور، علاوه بر مدرک تحصیلی، سابقه کار و توانمندی‌های فرد در زمینه‌های تخصصی باید بررسی شود.
  • در فرانسه، معادل‌سازی و ارزیابی مهندسان ایرانی بسیار پیچیده‌تر است و ممکن است نیاز به ارائه مدارک تکمیلی از دانشگاه‌های خاص و همچنین اثبات زبان فرانسوی یا دوره‌های آموزشی باشد.
  • در کشورهای خاورمیانه، مانند امارات متحده عربی و قطر، مدرک نظام مهندسی ایران ممکن است در برخی از موارد به‌طور مستقیم قابل پذیرش باشد، به‌خصوص برای پروژه‌های ساختمانی، اما داوطلب باید در آزمون‌های صلاحیت خاص هر کشور شرکت کند.

 مزایا و چالش‌ها

 مزایا

  • در کشورهای خاورمیانه و آسیای میانه، پروانه نظام مهندسی ایران نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر اعتبار بیشتری دارد.
  • برخی کشورهای عربی ممکن است سیستم‌های نظارتی مشابه ایران داشته باشند و روند معادلسازی ساده‌تر باشد.

 چالش‌ها

  • فرآیند معادل‌سازی پیچیده در کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌تواند زمان‌بر و هزینه‌بر باشد.
  • زبان و مقررات محلی: در بسیاری از کشورها، مهندسان باید با زبان آن کشور تسلط داشته باشند و آشنایی با مقررات ساخت‌وساز محلی ضروری است.
  • تفاوت‌های سیستم‌های مهندسی: هر کشور سیستم مهندسی خود را دارد و ممکن است فرد با چالش‌هایی در انطباق با استانداردهای جدید مواجه شود.

سخن پایانی

اخذ پروانه اشتغال به کار مهندسی از طریق آزمون نظام مهندسی، گامی اساسی برای ورود رسمی و حرفه‌ای به بازار کار مهندسی ساختمان در ایران است. این فرآیند علاوه بر آزمون علمی، نیازمند رعایت مقررات و الزامات قانونی، داشتن سابقه کار و پیگیری مراحل اداری در سازمان نظام مهندسی استان محل سکونت است.

با توجه به افزایش سطح رقابت در این آزمون و اهمیت آن در توسعه شغلی مهندسان، توصیه می‌شود متقاضیان با دقت، پشتکار و برنامه‌ریزی کافی نسبت به شرکت در این آزمون اقدام نمایند.

درآمد حاصل از پروانه نظام مهندسی به‌طور مستقیم به نوع فعالیت، سابقه کار، محل پروژه، و پایه پروانه بستگی دارد. مهندسانی که در پروژه‌های بزرگ و مهم مشارکت می‌کنند و دارای پایه‌های بالاتر هستند، می‌توانند درآمد بیشتری داشته باشند. برای کسانی که در ابتدای مسیر شغلی خود قرار دارند، درآمد ممکن است کمتر باشد، اما با تجربه و مشارکت در پروژه‌های بیشتر، این میزان به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد.

به‌طور کلی، مدرک نظام مهندسی ایران در اکثر کشورها به صورت مستقیم اعتبار رسمی ندارد، اما با معادل‌سازی و پذیرش از سوی سازمان‌های مربوطه، امکان استفاده از آن در کشورهای دیگر وجود دارد. این فرآیند ممکن است شامل آزمون‌های تخصصی و دوره‌های تکمیلی باشد. مهندسان ایرانی باید با دقت شرایط کشور مقصد را بررسی کرده و در صورت لزوم از مشاوران حرفه‌ای در زمینه معادل‌سازی و تایید صلاحیت کمک بگیرند.

منابع و لینک‌های مفید

2.5 2 رای ها
امتیازدهی به مقاله
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها