دیوارهای غیرباربر به‌عنوان اجزای غیرسازه‌ای ساختمان، در ظاهر نقشی در تحمل بارهای ثقلی ندارند، اما تجربه زلزله‌های اخیر در ایران نشان داده است که بخش قابل‌توجهی از تلفات انسانی و خسارات مالی، ناشی از تخریب همین دیوارهاست. در این مقاله، تأثیر مقاوم‌سازی دیوارهای غیرباربر در کاهش خطرات و تلفات هنگام زلزله از طریق آزمایش‌های تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، سه نوع نمونه دیوار بنایی شامل: (۱) دیوار معمولی، (۲) دیوار مجهز به وال‌پست‌های قائم و افقی، و (۳) دیوار مقاوم‌شده با ترکیب وال‌پست و مش الیاف شیشه (GFRP Mesh) تحت بارگذاری چرخه‌ای شبه‌لرزه‌ای آزمایش شده‌اند. نتایج تحقیقات علمی نشان می‌دهد که استفاده از وال‌پست به‌تنهایی ظرفیت نهایی دیوار را حدود ۴۵٪ افزایش داده و موجب کنترل ترک‌خوردگی و تأخیر در گسیختگی می‌شود. ترکیب وال‌پست با مش الیاف شیشه عملکرد بسیار مؤثرتری از خود نشان داده است، به‌گونه‌ای که ظرفیت جذب انرژی تا ۲٫۵ برابر افزایش یافته و احتمال ریزش دیوار بیش از ۶۰٪ کاهش پیدا می‌کند. همچنین، الگوی ترک‌ها در دیوارهای مقاوم‌سازی‌شده یکنواخت‌تر و رفتار کلی آن‌ها شکل‌پذیرتر می‌باشد. یافته‌های این پژوهش‌ها بیانگر آن است که مقاوم‌سازی دیوارهای غیرباربر با استفاده از روش‌های ساده و اقتصادی نظیر وال‌پست و مش الیاف شیشه، می‌تواند نقش چشمگیری در کاهش تلفات انسانی و ارتقای ایمنی لرزه‌ای ساختمان‌ها ایفا کند.

آزمون نظام مهندسی و دریافت پروانه اشتغال به کار مهندسی، یکی از الزامات ورود رسمی به بازار کار مهندسی ساختمان در ایران است. این آزمون توسط وزارت راه و شهرسازی در رشته‌های مختلفی از جمله عمران، معماری، برق و مکانیک برگزار می‌شود و قبولی در آن، مستلزم داشتن مدرک تحصیلی معتبر، سابقه کار حرفه‌ای و عضویت در سازمان نظام مهندسی استان مربوطه است.
آزمون به‌صورت تستی و کتاب‌باز برگزار می‌شود و داوطلبان در صورت قبولی، پس از طی مراحل اداری و تکمیل مدارک، موفق به اخذ پروانه اشتغال به کار در پایه‌های مختلف (سه، دو، یک) می‌شوند. میزان درآمد حاصل از پروانه مهندسی بسته به رشته، پایه، نوع فعالیت (نظارت، طراحی، اجرا)، منطقه جغرافیایی و حجم پروژه‌ها متفاوت بوده و می‌تواند از چند ده تا چند صد میلیون تومان در سال متغیر باشد.
با این حال، پروانه نظام مهندسی ایران در خارج از کشور اعتبار مستقیم ندارد و برای استفاده از آن در سایر کشورها، باید فرآیند معادل‌سازی مدارک، تأیید صلاحیت حرفه‌ای و گاه شرکت در آزمون‌های جدید طی شود. این فرآیند در کشورهای مختلف، به‌ویژه در اروپا، آمریکا و کانادا، شرایط خاص خود را دارد.
در مجموع، آزمون نظام مهندسی ابزاری مهم برای سازماندهی حرفه مهندسی در ایران است و نقش کلیدی در توسعه فردی و حرفه‌ای مهندسان ایفا می‌کند. برنامه‌ریزی دقیق، شناخت منابع، و آگاهی از مراحل صدور و کاربرد پروانه، از مهم‌ترین عوامل موفقیت در این مسیر به شمار می‌روند.