در پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ برای نگهداری دیوار کنار ستون سه روش ارائه شده است:
1- اتصال با استفاده از گیره:
در این روش از گیره‌های لوبیایی شکل برای اتصال به ستون استفاده می‌شود. میلگردهای بستر به صورت افقی توسط قلاب به این گیره‌ها متصل شده و به صورت اورلپ در طول دیوار امتداد می‌یابند. در صفحه گیره و قلاب، به ابعاد و جزئیات نصب گیره اشاره شده است.
نحوه اتصال ناودانی منقطع به ستون و بست بین بلوکها
نکته: اتصال باید کاملاً به‌صورت مفصلی عمل کند تا هیچ‌گونه قیدی در ستون ایجاد نشود.
2- اتصال با استفاده از ناودانی‌های منقطع:
در این روش، بین مصالح دیوار و ستون از مصالح تراکم‌پذیر مانند فوم یا پشم سنگ ضد رطوبت به ضخامت حداقل ۳ سانتی‌متر استفاده می‌شود. از ناودانی‌های منقطع با طول ۵۰ سانتی‌متر در فواصل یک متری در طول ستون استفاده می‌شود. ناودانی‌ها باید حداقل دو یا سه بلوک را مهار کنند تا از برش و جدا شدن بلوکها در هنگام اعمال نیروی خارج از صفحه جلوگیری شود. در نوشته ناودانی منقطع جزئیات بیشتری از ناودانی منقطع و ابعاد قابل عرضه این محصول ارائه شده است.
3- اتصال با استفاده از نوارهای الیاف شیشه:
در این روش، نوارهای الیاف شیشه با عرض معین در فواصل مشخص به صورت قائم روی دیوار اجرا می‌شوند. برخلاف روش‌های قبلی، در این روش نیازی به وادار نیست و محدودیتی در طول دیوار وجود ندارد. دلیل این امر، خم شدن دیوار به صورت یک‌طرفه و در راستای قائم است. نوارهای الیافی برای مقاومت در برابر این خمش در فواصل مشخص قرار می‌گیرند. برای کسب اطلاعات بیش‌تر درباره این نوارها و مراحل اجرای آن به صفحه وال مش مراجعه بفرمایید.
نکته: در کنار بازشوها و لبه‌های دیوار باید حتماً از نوار الیافی استفاده شود.
در تمامی روش‌ها، فاصله دیوار از ستون و زیر سقف حداقل باید ۳ سانتی‌متر باشد.پیشنهاد می‌شود پر کردن این فاصله با مصالح تراکم‌پذیر مانند پشم سنگ ضد رطوبت صورت گیرد.
روش دیگری که عملکرد سازه‌ها در برابر زلزله و تغییرات حرارتی را بهبود می‌بخشد و از تخریب سازه جلوگیری می‌کند، روش بست ارتجاعی و بست تخت می‌باشد. با اجرای صحیح این روش‌ها و رعایت استانداردهای مربوطه، سازه‌های بتنی می‌توانند در برابر زلزله و تغییرات حرارتی مقاومت کنند. همچنین عمر مفید بیشتری داشته باشند.
نوع اتصال وادارها به زیر تیر یا سقف در عملکرد صحیح دیوار در هنگام زلزله نقشی اساسی دارد. پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ اتصال تلسکوپی را برای وادارهای انتهایی دیوارهای داخلی و پیرامونی یکسر آزاد و اتصال کشویی را برای وادارهای میانی دیوارهای داخلی و پیرامونی ارائه می‌دهد. در مقاله تفاوت اتصال تلسکوپی و اتصال کشویی زیر تیر به بررسی جزئیاتی پیرامون این موضوع پرداخته شده است.
