در پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ برای نگهداری دیوار کنار ستون سه روش ارائه شده است:
1- اتصال با استفاده از گیره:
در این روش از گیره‌های لوبیایی شکل برای اتصال به ستون استفاده می‌شود. میلگردهای بستر به صورت افقی توسط قلاب به این گیره‌ها متصل شده و به صورت اورلپ در طول دیوار امتداد می‌یابند.
نحوه اتصال ناودانی منقطع به ستون و بست بین بلوکها
نکته: اتصال باید کاملاً به‌صورت مفصلی عمل کند تا هیچ‌گونه قیدی در ستون ایجاد نشود.
2- اتصال با استفاده از ناودانی‌های متقاطع:
در این روش، بین مصالح دیوار و ستون از مصالح تراکم‌پذیر مانند فوم یا پشم سنگ ضد رطوبت به ضخامت حداقل ۳ سانتی‌متر استفاده می‌شود. از ناودانی‌های متقاطع با طول ۵۰ سانتی‌متر در فواصل یک متری در طول ستون استفاده می‌شود. ناودانی‌ها باید حداقل دو یا سه بلوک را مهار کنند تا از برش و جدا شدن بلوکها در هنگام اعمال نیروی خارج از صفحه جلوگیری شود.
3- اتصال با استفاده از نوارهای الیاف شیشه:
در این روش، نوارهای الیاف شیشه با عرض معین در فواصل مشخص به صورت قائم روی دیوار اجرا می‌شوند. برخلاف روش‌های قبلی، در این روش نیازی به وادار نیست و محدودیتی در طول دیوار وجود ندارد. دلیل این امر، خم شدن دیوار به صورت یک‌طرفه و در راستای قائم است. نوارهای الیافی برای مقاومت در برابر این خمش در فواصل مشخص قرار می‌گیرند.
نکته: در کنار بازشوها و لبه‌های دیوار باید حتماً از نوار الیافی استفاده شود.
در تمامی روش‌ها، فاصله دیوار از ستون و زیر سقف حداقل باید ۳ سانتی‌متر باشد.
پیشنهاد: پر کردن این فاصله با مصالح تراکم‌پذیر مانند پشم سنگ ضد رطوبت.
